
Unitas ’59 heeft zaterdag 24 april met een zevenklapper afscheid genomen van het seizoen 2009-2010. De roodwitten waren op sportpark De Leemkuilen veel te sterk voor Best Vooruit E3. Unitas ’59 won eenvoudig met 2-7 (rust 1-4). De ploeg eindigt hierdoor op een verdienstelijke (gedeelde) derde plek.
Unitas ’59 nam al na vijf minuten een 0-1 voorsprong door een goal van Roderick Helsen. Nog in dezelfde minuut kwam Best Vooruit echter weer op gelijke hoogte. Pas in de laatste vijf minuten voor rust bouwde Unitas ’59 de score verder uit. Via een doelpunt van Nordin Errouk en twee treffers van Roderick Helsen werd een 1-4 ruststand bereikt.
Na rust waren er vele mogelijkheden om het duel met een monsterscore af te sluiten, maar de schade voor Best Vooruit bleef beperkt tot drie doelpunten. Roderick Helsen en Nordin Errouk zette Unitas ’59 op 1-6, waarna de roodzwarten nog op 2-6 kwamen. Nordin Errouk tenslotte bepaalde de eindstand op 2-7.
De felicitaties zijn voor kampioen PSV E3 dat Geldrop/AEK E3 met liefst 5-0 versloeg. Unitas ’59 kan terugzien op een suc-cesvol seizoen. In de najaarscompetitie behaalde de ploeg overtuigend het kampioenschap. Ook in het ‘kampioenenbal’ van de voorjaarscompetitie kwam Unitas ’59 goed voor de dag, met een prima (gedeelde) derde plek als eindresultaat!
De overige uitslagen uit de tiende competitieronde:
Wilhelmina Boys E2 - WVVZ E4: 4-3
PSV E3 - Geldrop/AEK E3: 5-0
+001a.jpg)
Van de trainers:
Waar de media dit weekend zich massaal richtten op de topper tussen PSV en Geldrop, waar PSV uiteindelijke met de verdiende titel (5-0 overwinning) aan de haal ging, konden wij in de luwte nog 1 keer laten zien waar Unitas’59 E3 voor staat!
De warming-up zag er vandaag anders uit dan normaal. Bij aankomst op sportpark De Leemkuilen maakte ik de kofferbak open en tot mijn verbazing lagen er geen ballen in! Toen kon het terugdenken beginnen met als resultaat dat ik de ballen na de wedstrijd tegen PSV in de kantine heb laten liggen. Bij terugkomst op sportpark ’t Bokt bleek helaas dat niemand ze gevonden had.
Doordat wij in ieder geval niet meer naar beneden hoefden te kijken op de ranglijst, was het vandaag een mooi moment om het door ons zo geliefde systeem weer eens uit de kast te halen. Het 2-3-1 systeem waarmee wij op imposante wijze kampioen zijn geworden in ‘de eerste divisie’, maar dat in ‘de eredivisie’ gewoon niet reëel bleek te zijn. De eerste 2 wedstrijden kregen we meteen de deksel op onze neus, waardoor we het de rest van het seizoen uit ons hoofd hadden gezet. Nu was het een mooi moment om te kijken of onze middenvelders ‘gegroeid’ zijn gedurende dit seizoen en dus ook mee zouden verdedigen.
De bedoeling van dit systeem is om de wedstrijd te domineren door de tegenstander onze wil op te leggen, oftewel: wij voetballen, zij achter ons aan lopen. Vandaag kwam dit er zeer goed uit. Alleen blijft het een feit dat er minimaal 1 aanvaller op het middenveld komt te spelen en dus mee zal moeten verdedigen. Dit ging met vallen en opstaan. Met alle respect voor de tegenstander van vandaag, konden we ons dit vandaag veroorloven.
We hadden veel balbezit deze wedstrijd en daar zijn we goed mee omgegaan. Er was rust aan de bal en er werd gezocht naar oplossingen. Tijmen en mij hoeven jullie niet te overtuigen, wij weten wat jullie kunnen in balbezit. Het is een kwestie van jezelf overtuigen van je eigen kwaliteiten. Vandaag was zo’n dag dat er veel ‘zelfverzekerde’ spelers op het veld stonden. Als dit het geval is, kunnen we écht wel voetballen! In de pauze stond er een terechte 1-4 op het scorebord!
De tweede helft zijn we lekker doorgegaan met combineren en de aanval zoeken. Het zou te mooi zijn geweest om waar te zijn, dat wij de hele wedstrijd op een ‘professionele’ manier met kansen om zouden gaan. Nu hadden we in de tweede helft ‘ons moment’. In een fase in de tweede helft hebben we minimaal 4 kansen gehad die moeilijker waren om te missen dan om binnen te schieten en je raadt het al… wij kregen het toch voor elkaar! Daar tegenover staat dat wij vandaag bijna alle kansen zelf gecreëerd hebben en dus niet zomaar in onze schoot geworpen hebben gekregen.
Positieve punten:
- Het voetbal (als wij allemaal overtuigd zijn van onze kwaliteiten, laten we het ook zien!)
- Mitch (heeft het beste voor het slot bewaard :))
- Ro (had het vandaag weer ouderwets ‘op zijn heupen’)
- Marijn (balvast in de spits, technisch (bijna) perfect)
- Pepijn (weer ‘robuust’ als vanouds in de goal)
- De rest van het team dat ervoor gezorgd heeft dat vandaag bovengenoemde spelers konden uitblinken!
Aandachtspunt:
- Meeverdedigen (onze middenvelders met aanvallende genen in het lijf, blijven dit toch nog een zeer moeilijk onderdeel vinden)
De competitie hebben we in stijl afgesloten! Nu is het zaak om de mentaliteit op de trainingen vast te houden richting de toernooien. Vandaag hebben we veel goede aannames gezien in de wedstrijd. Dit is de basis. Wanneer een bal niet aangenomen kan worden, hoef je hem in principe ook niet te geven. Hierin blijven we doorgaan met oefenen, totdat dit op de ‘automatische piloot’ gaat.
Helaas hebben we onze doelstelling (alleen op doelsaldo) net niet gehaald. Wanneer we het hele seizoen onder ‘de loep’ nemen, mogen we trots zijn op onze prestatie! Uiteindelijk hebben we van onze 10 gespeelde wedstrijden er 5 gewonnen, 1 gelijk en 4 verloren. Natuurlijk kan je gaan kijken, naar waar we het hebben laten liggen en tot de conclusie komen dat dit in het ‘tweeluik’ met WVVZ is gebeurd (1 schamel puntje). Alleen moeten we ons niet blind staren op de ranglijst. Als voetballers hebben we allemaal stapjes gezet. Als wij dit zelf ook in gaan zien, kunnen we volgend jaar grotere stapjes gaan zetten. Dit zal nodig zijn als wij volgend jaar een rol van betekenis willen gaan spelen in de zware klasse waar de huidige E1 zijn wedstrijden speelt. Uiteindelijk blijft het leukste van voetballen toch gewoon winnen …
Groetjes, Jan en Tijmen